Bilip de diyemediklerim...
Biliyorum. Her ikimizin de kendine göre nedenleri var - Birbirimizi anla-ya-mamak için. Ve her ikimizin de korkuları. Ve bazen hepsi karşılaştığında bir yemek masasında -biliyorum - her ikimiz de kaçıp gitmek istiyor ama bu arzunun verdiği çaresizlik hissiyle birbirimize saldırıyoruz. Çaresiz saldırganlarız biz ve suç aletimiz anlayışsızlığımız. Çünkü -sevgilim- sen de ben de -her ikimiz de- basit birer insanız...Ve her birimizin -biliyorum- kendine göre nedenleri var. Diğerini anla-ya-mamak için...
5 Bidilar:
Her zaman aklıma düşen, düşündüğüm ve bugünde bir ara aklıma gelen ve hatırladığım;
Bir sevgilim olsa ve kendim gibi olsa....
Kendim dahi bazen ne istediğimi bil-e-mezken , kendimi dahi bazen anlayamazken, Kendimden bir kendimi mi anlayabilecektim tümden ve her an ve her zaman.
Aklıma William Blake geldi;
"Unutmaki vermek almaktır" demişti.
Sonra burayı okudum..
Ve bazen kendin bile kendinde kaybolmuşken elini uzattığında orada olan. Korku içinde uyandığında tenine değip rahatladığın. Ve sen çaresizken çaresiz kalan - ama bu sayede- iki kişilik bir çaresizliğin tek kişilik bir çaresizlikten daha umut verici olduğunu gösteren...hepsi...sevdiğim!
Bizim öykümüz zamanın ve uzamın bir başka diliminde senin öykünü anımsatabildi demek sana...Evrensel dilden bahsetmiştim değil mi?:)
Burayı ondan seviyorum ya :)
Nedensiz sevgi olmaz ki zaten..Değil mi ya?:)
Mutlaka :) Zincirleme sevgi :)
Yorum Gönder
<< Home